هرمان اصلی کتاب، آنت ریوی یر به گروه پیشتاز آن نسل از زنان تعلق دارد که در فرانسه ناگزیر گشت به دشواری، با پنجه در افکندن با پیش داوری‌ها و کارشکنی همراهان مرد خویش، راه خود را به سوی یک زندگی مستقل باز کند.

از آن پس پیروزی به بهای کوششی جانانه به دست آمد. آنت می‌گوید: «ترحم، حقیقت. هیچ چیز را فدا نکرده ام. تنها هستم. دست نخورده ام. زندگی را در آغوش می‌فشارم، ارزش آن را می‌دانم، و می‌دانم چه بهایی برای آن پرداخته ام. زنده باد زندگی!»