Iets wendde zich in mij, zoals je sommige pennen draait om de punt naar buiten te laten komen – en iets anders dan ikzelf kwam bij de opening van mijn mond en ogen, iets gruwelijks floepte naar buiten. Het krijste.
Godverdomme, riep het. Laat me eruit!

Wat als je haast per ongeluk door het vlies heen grijpt dat als een beschermlaagje om je leven heen ligt, en daar een wereld vindt die beangstigend is, maar die je naar zich toe zuigt?
Oersoep is een lyrische leeservaring die bij vlagen meer wegheeft van een trip dan een roman.
Via bevallingspijn, rugby, middeleeuwse mystici, en het innerlijke leven van een wortelkiem, onderzoekt Oersoep het verlangen naar zelfverlies in een onttoverde tijd.

geef me méér, meer en dieper er moet niets overblijven, snap je dat,
niets,
scheur me open desnoods, verkruimel me tussen je vingers, steek gaten in me zodat je overal bij kunt, elke porie vult met je adem en je stem, warm wil ik zijn en los