Het is moeilijk uit te maken wat men in dit boek het meest moet bewonderen: de sfeer waarin Theo Thijssen het Amsterdam van het eind van de negentiende eeuw weet op te roepen, zoals een kleine rakker uit een van de dwarsstraten van de Jordaan het zag, of het verbluffende geheugen, waarmee deze oude man zich de dromen en kleine voorvallen uit zijn vroege jeugd weet te herinneren.