“Rızabey Aileevi'nde, Kemal'le Hulusi'nin belki de tek bir haftalık ömürlerinin uç noktasında, Tahsin'in, Bahriyeli Cemal Abi'nin , Güzel İbram'ın, Fatma'nın, Recep'in, Bakkal Mustafendi'nin bütün hayat özetleri verilir. Bu bir özümleme ustalığıdır ve hiçbir okuyucuya ağır gelmez. Çünkü ilgi hep o düğümlü bileşimde, gözden uzak tutulmayan o canlı köşebaşındadır; konu dağılıp sürüklenmez, ana kahramanın dışında dallanıp dağılmaz hiç.
Aslında Tarık Dursun, güçlü hikâye anlarını gözetler hep. Onun için başlangıçlar da bitimler de son derece etkilidir eserinde; vurucu, hızlı, sade ve yoğun. Çarpılıp susar ve kalırsınız, bir filmin bitişinde olduğu gibi.” Rauf Mutluay