داستان در یک شهر خیلی کوچک آغاز می‌شود، وقتی خانم رونی قدم‌زنان دارد به سمت ایستگاه راه‌آهن می‌رود. خیلی چاق شده و تازه از بستر بیماری بلند شده است. قدم می‌زند و با مردهای گوناگون رو‌به‌رو می‌شود. با وجود این‌که سنی از او گذشته، مرد‌ها هنوز نگاهی سکسی به او دارند (یا این‌طور فکر می‌کند). و آخر سر در ایستگاه قطار، منتظر همسراش می‌ماند تا با قطار از سر کار برگردد.

نمایش، داستان زنی است که نیاز به احساسات و زندگی آرام و چیز‌های معمولی دارد، در دریایی از درک‌نشدن‌ها غرق شده است: در یک زندگی که همه در آن افتاده‌اند، سقوط کرده‌اند، نابود شده‌اند.

عدم ارتباط. سکوت. نیاز به حرف‌زدن. نیاز به درک‌شدن. نیاز به احساس شدن و... در هم جمع می‌شوند تا یکی دیگر از نمایش‌نامه‌های تکان دهنده، زیبا و خلاق یکی از مهم‌ترین مردمان ادبیات قرن بیستم جهان را بسازند: نمایشی لبریز از تنهایی و لبریز از غم و لبریز از دنیای مزخرف مدرن ..