آریل دورفمن یکی از روایتگران اصلی دورۀ وحشت و سرکوب سیاسی در آمریکای لاتین است. او پس از کودتای ۱۹۷۳ ژنرال آگوستو پینوشه در شیلی، مجبور به فرار و ترک میهن شد و سال‌های تبعیدش را صرف نوشتن از این فاجعه و آثار آن بر جامعۀ شیلی کرد. محاکمۀ ژنرال پینوشه، به عنوان آمر اصلی کشتار و شکنجه و سربه‌نیستی مبارزان سیاسی و حتی مردم عادی شیلی، برای دورفمن و هموطنان او به رویایی محال شبیه بود، اما بازداشت ناگهانی و جنجالی ژنرال در سال ۱۹۹۸ در لندن گویی دریچه‌ای رو به امید و عدالت گشود. دورفمن در این کتاب، ضمن پیگیری روند بازداشت و محاکمۀ ژنرال پینوشه، از آثار کودتای ۱۹۷۳ بر شیلی و نسل‌های آیندۀ این کشور سخن می‌گوید و ما را با ترس‌ها و امیدهای مردمی که تحت سرکوب زیسته‌اند آشنا می‌کند.